Mit o stworzeniu świata - streszczenie. Grecy wierzyli, że u zarania dziejów najpierw był Chaos. Z Chaosu wyłoniły się dwa potężne bóstwa Uranos – Niebo i Gaja – Ziemia. Oni dali początek wszystkim bogom. Na początku spłodzili ród tytanów z najstarszym Okeanosem. Później byli Kiklopowie (Cyklopi) i Hekatonchejrowie (Sturęcy). Puść wodze fantazji i napisz opowiadanie o powstaniu świata.Postaraj się o to,żeby informacje, które podajesz, nie miały naukowego uzasadnienia 2011-09-08 13:43:44; potrzebuje pomocy! ! o to zadanie: na poczatku byl Puść wodze fantazji i napisz opowiadanie o powstaniu świata.postaraj sie o to zebyinformacje, które podasznie mialy Po lekcji potrafię: • wskazać charakterystyczne cechy mitu, • opowiedzieć o wydarzeniach przedstawionych w utworze, • przedstawić bohaterów utworu, • zredagować plan wydarzeń. CHAOS. 1. «stan całkowitego bezładu». 2. mit. gr. «bezładna materia w pustej przestrzeni, z której to materii ukształtował się kosmos». Stworzenie świata według Biblii - streszczenie. Dawno temu, nim czas zaczął płynąć, świat był pogrążony w chaosie i w ciemnościach. wtedy Bóg postanowił stworzyć ład i piękno. Stwórca, stwarzając świat, włożył w to bardzo dużo wysiłku, cierpliwości, pomysłowości i przede wszystkim serca. . Mit o stworzeniu wszechświata plan wydarzeń 1. Na początku był Chaos. 2. Z Chaosu wyłonili się Uranos - Niebo i Gaja - Ziemia. 3. Ze związku Gai i Uranosa zrodziło się pokolenie tytanów, cyklopów i sturękich. 4. Uranos strąca swoje potomstwo do Tartaru. 5. Kronos (najmłodszy syn Uranosa) pokonuje władcę i wraz z Reją przejmują władzę nad ziemią. 6. Na ziemi pojawia się życie. 7. Kronos połyka swoje dzieci, obawiając się spełnienia klątwy ojca i utraty władzy. 8. Matka porywa Zeusa na ziemię, tam wychowuje go koza Amaltea. 9. Zeus poleca matce podać środek wymiotny Kronosowi, dzięki czemu na świat powrócili jego bracia i siostry. 10. Zwycięska wojna Zeusa (wspieranego przez rodzeństwo, cyklopów i sturękich) z Kronosem. 11. Przeciw Zeusowi występują giganci - synowie ziemi. 12. Bogowie,w obawie przed Tyfonem, uciekają do Egiptu i zmieniają się w zwierzęta. 13. Śmierć Tyfona z rąk Zeusa. Mit o narodzinach świata streszczenie Mit rozpoczyna słynne zdanie: Na początku był Chaos Była to otchłań pełna twórczej siły - mieszanina wody, ziemi, ognia i powietrza. Z Chaosu wyłoniły się dwa pierwsze bóstwa: Gaja– Ziemia i Uranos – Niebo, dający początek pokoleniom bogów. Dobrze wiedziećMit o stworzeniu świata to tzw. mit kosmogoniczny - czyli prezentujący wizję pochodzenia świata (wg greckich wierzeń) Ze związku pierwszych bogów zrodzili się tytani (Okeanos, Kojos, Krejos, Hyperion, Japetos i Koronos), potem cyklopi i hekatonchejrowie (sturęcy). Uranos nie był zadowolony z okrutnego i szkaradnego potomstwa, więc strącił je do Tartaru - najmroczniejszej części podziemia. Matce Gai nie podobały się bezwzględne rządy Uranosa, więc namówiła Kronosa, najmłodszego z tytanów, który jeszcze był wolny, do strącenia ojca z tronu. Z krwi obalonego króla narodziły się Erynie – trzy boginie zemsty. Kronos panował na ziemi razem z żoną Reją. Jednocześnie rodziło się tam życie. Pojawił się pierwszy deszcz i słońce. Dzięki temu zaczęła się rozwijać bujna roślinność, tworzyły się koryta rzek, powstawały góry i doliny. Z czasem zaczęły pojawiać się zwierzęta, zarówno w wodzie, jak i na ziemi. Kronos połykał swoje dzieci, obawiając się spełnienia klątwy ojca i utraty władzy. Reja ukryła szóste dziecko i dała mężowi kamień do połknięcia. Zabrała niemowlę na ziemię i nadawszy mu imię Zeus, zostawiła syna na Krecie (wyspie) pod opieką nimf górskich. Zeus był karmiony mlekiem kozy Amaltei. Dobrze wiedziećDo kozy Amaltei należał słynny róg obfitości, który napełniał się wszystkim, czego zapragnął jego posiadacz Kiedy Zeus dorósł polecił swej matce podać Kronosowi środek wymiotny. "Wrócili" wówczas na świat bogowie – Hades, Posejdon, Hera, Demeter i Hestia – rodzeństwo Zeusa. Dzieciństwo Zeusa Jacob Jordaens Rozpoczęła się długa i krwawa wojna przeciw Kronosowi. Z pomocą wydobytych z Tartaru cyklopów i sturękich udało się zwyciężyć Zeusowi. Pokój nie trwał jednak długo. Przeciw bogom stanęli giganci - synowe ziemi. Najokropniejszy z nich, Tyfon, przeraził bogów tak, że uciekli do Egiptu i zamienieni w zwierzęta czekali w ukryciu. Tylko Zeus stanął przeciw Tyfonowi, zabił go żelaznym sierpem i złożył pod skałami Sycylii. Dobrze wiedziećGrecka legenda głosi, że kiedy Tyfon się budzi, to wulkan Etna staje się niespokojny. O powstaniu człowieka krążyło wiele baśni. Jedna z nich mówi o czterech wiekach ludzkości. Wiek złoty to czas panowania Kronosa, przypominający biblijny raj. Kiedy obalono Kronosa, ludzie stali się dobroczynnymi demonami. W wieku srebrnym ludzie rozwijali się wolno, a osiągnąwszy wiek dojrzały odchodzili, nie chcąc składać ofiar bogom. Zeus wytępił to złe i dumne pokolenie. Zostali zapamiętani jako dusze błogosławione. Wiek brązowy, to okres heroiczny. Czas w którym żył Herakles i Tezeusz, miały miejsce walki o Teby i wojna trojańska. Ludzie byli bardzo silni i prowadzili liczne wojny. Wiek żelazny – trwa do dziś. Niestety nigdy już się nie powtórzą sławne osiągnięcia poprzednich epok. We wszystkich wierzeniach istnieje mit o stworzeniu świata. Jednakże Słowianie mają ten problem, że nie zachowały się źródła pisane, które pozwoliłyby jednoznacznie przedstawić słowiański mit o stworzeniu świata i odpowiedzieć na wiele pytań dotyczących religii słowiańskiej. To, co dzisiaj wiemy, oparte jest na badaniach językoznawczych i etymologicznych oraz na odkryciach archeologicznych. Pod koniec XIX w. została spisana pewna wersja mitu stworzenie świata, którą można uznać za wiarygodną. Co prawda, nie używa ona imion słowiańskich Bogów, lecz jako stworzycieli świata przedstawia diabła i Boga, ale jako całość całkowicie różni się od kreacjonistycznych wizji chrześcijan. Nie ukrywajmy, że o ile chrystianizacja ziem słowiańskich poprzez niszczenie świątyń i posągów przebiegła, dzisiaj możemy to powiedzieć, pomyślnie, to języka i głęboko zakorzenionej wiary i kultury zabrać Słowianom nie mogli. Zwłaszcza, że Słowianie mieli niezwykły dar do gawędziarstwa, a przed nadejściem misjonarzy, a także i długo po nich, nie było chyba lepszego czasu na spędzanie długich zimowych wieczorów niż opowiadanie mitów i baśni. Ponoć sam Iwan Groźny miał na dworze trzech ślepców, którzy opowiadali mu bajki na dobranoc. Niestety, kilkadziesiąt lat później car Aleksy Michajłowicz zorganizował obławę na bajarzy, którym obcinano języki.„Wiele osób niemądrze wierzy w sny, złe oko i ptasi śpiew oraz propaguje zagadki i legendy, z powodu głupiego gadania, hulanek i złorzeczenia gubią one swoje dusze” Edykt carski z 1649Ale koniec już tych historycznych wywodów, przejdźmy do samego mitu. W tym poniżej połączyłam w spójną całość kilka SukharevSłowiański mit o stworzeniu świataNa początku było tylko bezkresne morze i światło. Nad tą otchłanią pod postacią łabędzia krążył Świętowit. Dokuczała mu samotność, dlatego kiedy zobaczył na wodzie swój cień, postanowił oddzielić go od siebie. Tak narodzili się Perun, który zamieszkał świat ponad taflą morza, oraz Weles nurkujący w wielkim oceanie. Jednakże im także znudził się ten pusty świat. Wtedy to Weles postanowił wyłowić z dna morza garść piachu. Dopiero za trzecim razem, gdy poprawnie wypowiedział zaklęcie ”z mocą Peruna i moją”, udało mu się wyciągnąć piach nad powierzchnię wody, poprzednio ukrywszy odrobinę dla siebie w ustach. Perun rzucił piasek na powierzchnię wody, a ten zaczął rosnąć. Weles wtedy zakrztusił się powiększającym w ustach piachem i wypluł go. Tak powstały góry. Stworzony ląd był niewielki, dlatego Weles ponownie postanowił nie dzielić się z bratem ziemią i zabrać wszystko dla siebie. Gdy zmęczony Perun zasnął, Weles postanowił zepchnąć brata do morza. Wziął go delikatnie na ręce, a gdy tylko zaczął zbliżać się do brzegu, ziemia zaczęła się rozrastać w zastraszającym tempie. Obudzony tym Perun przestraszył się, że braknie dla niego nieba, więc posłał pszczołę, która miała zbadać tę sprawę. Ta poleciała podsłuchać rozmowę Welesa ze stworzonym przez niego kozłem. Przekazała ona usłyszaną wiadomość, że aby ląd przestał się rozrastać, trzeba wyznaczyć kierunki świata. Perun ukręcił z fal morskich kij i nim wyznaczył cztery kierunki świata. W ten sposób powstał ląd, który znamy. Bracia kłócili się o to, kto ma panować nad światem. Wtedy ponownie pojawił się Świętowit i podzielił między nimi sprawiedliwie świat. Perun dostał we władanie niebo i ziemię, a Weles panował nad ten miał niewiele różniące się od siebie wersje. Przykładowo Perun miał pływać po morzu łodzią, gdy nagle wynurzył się Weles, który spytany o to, kim jest, zgodził się odpowiedzieć pod warunkiem takim, że Perun pozwoli mu wejść na łódź. Jeszcze inna wersja mówi o Welesie, który powstał z odbicia Peruna w wodzie (co tylko potwierdzałoby teorię dualistyczną stworzenia świata). W podkarpackiej z kolei ludowej baśni obaj stwórcy występują pod postacią dwóch gołębi (lub kaczek) siedzących na dębie, z których jeden nurkuje w morzu i przynosi z dna w dziobie trochę piasku. Niektórzy twierdzą także, że zamiast Peruna świat stworzył Swaróg. Albo, że pojawił się on zamiast ważne, jak wiele różnych głosów w tej sprawie się pojawia, zdecydowana większość, jak nie wszystkie, opowiadają o dwóch przeciwstawnych siłach. Nie można ich nazwać dobrą i złą, są neutralne, a żadna z nich nie jest w stanie samodzielnie stworzyć świata, dlatego siły te muszą ze sobą współpracować. Jedna z tych sił (Perun/Swaróg) panuje nad niebem, druga (Weles) nad sferą ciemną, pozamaterialną. Po środku zaś, czyli tu, gdzie my żyjemy, cały nasz świat znajdujący się między Nawią a Prawią, gdzie stykają (nie walczą, lecz uzupełniają się wzajemnie, współpracują) się te dwie przeciwstawne SukharevJest też pewna pieśń archaiczna, przekazana nam przez Zjazd Taraki, która mimo widocznych naleciałości chrześcijańskich, ma z nimi niewiele wspólnego. Oto jej tekst (zapis fonetyczny)oj jakże buło iz preżda wika, oj daj boh da todi ne buło ni neba ni zemli (ref. itd.) a tilki buło sjinieje morie na tomu mori horyły wohni koło tych wohniej sedyły swiaty taj radyły radońku koho w morie posłat’ oj pojdy Petro u morie na dno oj dostań Petro żowtoho piesku taj posjejemu po wsjiomu swietu sziob urodyło nebo i zemlia nebo zoriami zemlia kwitamijak było z początku świata wtedy nie było nieba i ziemi a tylko było niebieskie morze na tym morzu płonęły ognie wokół tych ogni siedzieli święci radzili radą kogo w morze posłać pójdź Piotrze w morze na dno dobądź Piotrze żółtego piasku posiejemy po całym świecie by urodziło niebo i ziemia niebo zorzami ziemia kwiatamiTutaj już wystarczy tylko zamienić ogień na Swaroga, świętych jako Peruna, a samego św. Piotra, o ironio, patrona żeglarzy i marynarzy, którego symbolami między innymi są łódź i ryby, na Welesa. Wszystko ładnie się ze sobą spaja, prawda?Więcej o tej kolędzie dowiecie się prawdopodobne, że wpisy: Skip to content Streszczenia „w cudzysłowie” Kontakt Tag: napisz streszczenie mitu o powstaniu świata Mit o powstaniu świata Posted on Streszczenie Na początku był chaos. Z chaosu wyłoniły się dwa pierwsze bóstwa: Uranos (niebo) oraz Gaja (ziemia). Z ich związku narodziło się pokolenie tytanów, kiklopów (czyli cyklopów) i hekatonchejrowów (czyli sturękich). Spośród wszystkich tytanów na wyróżnienie zasługuje Kronos, o którym za chwilę będzie mowa. Niezadowolony ze szkaradnych dzieci Uranos, strącił kiklopów i sturękich do Tartaru, […] Zadanie swój własny wymyślony mit grecki o stworzeniu świata. Ma być to własny wymyślony mit o stworzeni piszcie to na jutro !!!!!! ;( nosze_kalosze Działo się to na samym początku. Gdy jeszcze nic na świecie nie było. Ani drzew, ptaków, kwiatów, zwierząt, ludzi ani ciebie. Pewnie teraz wyobrażasz sobie ciemność, ale nie- to nie była nawet ciemność!Pewnego razu pojawił się w tej nicości niebieski ptak. Skrzydła miał tak niebieskie, jakie w dzisiejszym świecie nie ma żaden ptak, a ponieważ on był niezwykły, sprawnie i szybko zaczął czarować. Wyczarował najpierw listek, z którego wyrosło tysiąc drzew. Następnie wyczarował iskierkę, która przemieniła się w słońce. Wyczarowując kropelkę stworzył rzekę, a malując swoim skrzydłem na około słońca stworzył niebo. Czarował tak przez długi czas, aż w końcu stworzył całą przyrodę, wraz z człowiekiem. Najbardziej był zadowolony z człowieka lecz przedwczesna była jego radość, gdyż zdarzyło się coś bardzo niemiłego. Otóż człowiek rozmnażał się bardzo szybko. Szybciej niż inne zwierzęta. Był tez od większości z nich większy. Ludzie zajęli większą część lądu, więc niektóre gatunki były zmuszone do jego opuszczenia i przystosowania się do życia w morzach i oceanach. Gdyby tego było mało, ludzie zabijali hodowlane zwierzęta, aby je potem zjeść. Niebieski ptaszek widząc to, bardzo się rozczarował. Wiedział też, że ludzie są od niego potężniejsi i że nic z tym nie zrobi. Tak oto świat się rozwijał, ale ludzie najszybciej, co sprawiło, że i dzisiaj wymiera bardzo dużo gatunków. Wkrótce zostaniemy tylko my... o 17:16

napisz mit o powstaniu świata